عرفان نمیدانی وقتی چشمانت غمگینند

وقتی صدایت آهنگ همیشگی اش را ندارد

گاه که غم عالم  در دلت جای می گیرد

از همه ی دنیا گرفته است ..

چه دردی می کشم ..

می خواهم یکباره

تمام هستی را به آتش بکشم

تمام دنیا را برهم ریزم

تو چه می دانی چه دردی دارد غم چشمانت را دیدن

نمی خواهم ...نمی خواهم دنیایی را

که همه ی هستی من در آن یک لحظه

آرامش ندارد ...

روزی که گل خنده روی لبانت بشکفد

بهترین و شیرین ترین لحظه ی زندگی من است

عشق من عرفان ,من همه ام را با تو می خواهم

زندگی بدون تو و لبخندت برایم پوچ است

این لحظات خوشبختی را از من مگیر که

تمام من به تو وابسته است

وتنها تو دلیل بودنم هستی ...

دوستت دارم درست است که هیشه این جمله را تکرار می کنم

اما

شاید روزی برسد که نتوانم این جمله را تکرار کنم

پس تا ابد دوستت دارم بهونه ی زندگیم

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: